Amişler Kimdir?
Amişlerin kökleri 16. yy’a uzanır. İlk Amişler, dini zulümden kaçmak ve tarıma uygun arazi bulmak için 1700’lerin başında Kuzey Amerika’ya göç etmeye başladılar ve ilk olarak doğu Pennsylvania’ya yerleştiler. 21. yüzyılın başlarında Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada’da 200’den fazla Amiş yerleşiminde yaşayan yaklaşık 250.000 Amiş vardı. Bugün, Kuzey Amerika çevresinde 40’tan fazla farklı Amiş alt grubu bulunmaktadır. En büyük Amiş popülasyonları Pensilvanya, Ohio ve Indiana’dadır.
Amişlerin Kuralları
Her Amiş topluluğu ‘düzen’ anlamına gelen Almanca kelime Ordnung adını verdikleri kendi yazılı olmayan kurallarını oluşturur. Kuralların katılığı bir topluluktan diğerine değişebilir. Bununla birlikte, tüm Amiş topluluklarında geçerli olan belirli kurallar vardır.
Örneğin, hepsi olmasa da çoğu Amiş grubu otomobili yasaklar ve bunun yerine at ve at arabası kullanırlar. Çiftçilik işlerinde ise, çoğu Amiş hala tarla ekipmanlarını çekmek için at kullanmaktadır. Bunun yanında bazı daha ileri görüşlü topluluklar yeni yeni traktörlere izin vermeye başlamıştır. Tüm Amiş toplulukları televizyonları ve bilgisayarları red eder, yalnızca pil ve güneş enerjisi kullanımına izin verirler. Şahsi telefon kullanımı olmamakla birlikte yalnızca yerleşimin merkezinde bulunan tek bir ortak telefon acil durumlarda kullanmak içindir.
Amişlerde Giyim Kuşam
Alçakgönüllülük, aile, topluluk ve dünyevi zevklerden arınma Amişlerin inançlarının temelini oluşturmaktadır. Kendi diktikleri sade kıyafetleri ile dikkat çeken Amişler 17. yüzyıl Avrupalı köylülerininki gibi giyinirler. Erkekler geniş kenarlı siyah şapkalar, koyu renkli takımlar, yakasız düz kesim paltolar, geniş pantolonlar, pantolon askısı, düz renkli gömlekler ve siyah çorap ve ayakkabılar giyerler. Evlendikten sonra sakal bırakırlar, ancak bıyık bırakmaları kesinlikle yasaktır.
Amiş kadınları ve kızları boneler, omuzlarında pelerinli uzun elbiseler, şallar ve siyah çorap giyerler. Amiş kadınları saçlarını asla kesmezler. Topuz yaparak toplarlar. Herhangi bir takı takmalarına izin verilmez.
Amişlerin Gündelik Yaşamları
Amişler savaşa karşıdırlar. Ordu hizmetini redederler ve kamu görevlerinde yer almazlar. Siyasete katılmazlar. Ayrıca sosyal sağlık sigortasını reddederler. İhtiyacı olan Amiş ailelerine yardım etmek için bir havuzda para biriktirirler ve bunu sağlık ihtiyaçları için harcarlar.
Amişler için mükemmel çiftçi olduklarını söyleyebiliriz. Hizmetler aile evlerinde ve ahırlarda dönüşümlü olarak yapılmaktadır. Yiyeceklerinin çoğunu kendileri yetiştirirler. Yalnızca un ve şeker gibi temel gıda malzemelerini satın alırlar.
Amişlerin kendi fotoğraflarını çekmeleri yasaktır. Ayrıca Amiş kızlarının oynadığı oyuncak bebekler de yüzsüzdür. Müzik aletleri “dünyevi” bir eylem sayıldığı için akordeon veya mızıka haricinde yasaklanmıştır. Akordeon ve mızıka da asla halka açık yerlerde çalınamaz. Şarkı söylemek, işte, evde veya kilisede Amiş yaşamı için önemlidir. İlahiler yaygın olarak söylenir. Genç Amişler Pazar akşamları “ince kitap” olarak adlandırılan kitapdan daha hızlı melodilerden oluşan ilahiler söylerler.
Amiş çocukları ise tek odalı okullara giderler ve yalnızca sekizinci sınıfa kadar devam ederler.
